Tel. +48 61 81 87 550 Tel. kom. +48 783 004 005

Prestiżowa nagroda dla dr n. med. Jerzego Kolasińskiego

Jakie są najczęstsze przyczyny wypadania włosów?

Jakie są najczęstsze przyczyny wypadania włosów? Dlaczego częściej problem łysienia dotyczy mężczyzn? Czy nadmierne wypadanie włosów zdarza się również u kobiet?

Utrata włosów skóry owłosionej głowy Jest problemem zarówno mężczyzn, jak i kobiet niezależnie od ich wieku.

Wyróżniamy szereg przyczyn łysienia, które dzielimy na dwie grupy: z powstawaniem i bez powstawania blizn skóry owłosionej głowy.

Łysienie andropochodne, plackowate, trichotillomania (nerwowe wyrywanie włosów), wrodzone choroby trzonów włosów i zespół anagenowy przebiegają bez powstawania blizn. Natomiast łysienie bliznowate opisywane jest w przebiegu liszaja płasko-mieszkowego, przewlekłego tocznia rumieniowatego, sarkoidozy, twardziny skóry oraz łysiejącego zapalenia mieszków włosowych. Większość wymienionych chorób powodujących wypadanie włosów to choroby dermatologiczne, o znanej etiologii i sposobie leczenia. Za trwałe uszkodzenie mieszków włosowych i łysienie odpowiedzialnych jest również wiele czynników fizycznych i chemicznych, takich jak oparzenia termiczne i chemiczne, urazy mechaniczne, radioterapia i chemioterapia. Nadmierne wypadanie włosów może także towarzyszyć wielu chorobom ogólnoustrojowym, takim jak choroba nowotworowa, zespół wielotorbielowatości jajników, niedoczynność tarczycy, spadek wagi ciała, niedokrwistość z powodu niedoboru żelaza oraz stres psychiczny i fizyczny. Przyjmowanie wielu leków może również spowodować przerzedzenia włosów na głowie. Należą do nich: antykoagulanty, jak np. heparyna stosowana w chorobie nadciśnieniowej, amfetamina czy leki antydepresyjne.

Najczęstszą przyczyną wypadania włosów jest łysienie androgenowe. Częstość jego występowania sięga 87% przypadków łysienia u mężczyzn, jest to łysienie uwarunkowane genetycznie i rozpoczyna się poszerzaniem zatok czołowych, a następnie pojawianiem się tzw. łysiny centralnej części szczytowej głowy. Przyczyną tego typu łysienia są hormony męskie zwane androgenami. Testosteron zmienia się we krwi w dihydrotestosteron pod wpływem enzymu 5-alfa-reduktazy i powoduje obkurczanie się mieszków włosowych. Według zapisu genetycznego nie wszystkie mieszki ulegają obkurczeniu – m.in. mieszki usytuowane wokół głowy (tzn. w okolicy potylicznej i okolicach skroniowych nad uszami). Tam włosy nie wypadają, tworząc tzw. koronę.

Łysienie androgenowe występuje również u kobiet. Hormony żeńskie -estrogeny – chronią włosy przed wypadaniem, jednak we krwi kobiet znajdują się także androgeny. Kiedy równowaga obu typów hormonów ulegnie zaburzeniu i przeważą androgeny, problem łysienia dotknie także kobietę. Proces ten może być spowodowany zapisem genetycznym (androgenowe łysienie u kobiet) lub zaburzeniami endokrynnymi układu dokrewnego.

Tzw. hyperandrogenizm u kobiet objawia się trądzikiem, nadmiernym owłosieniem poza skórą głowy (hirsutyzm), łysieniem skóry głowy oraz zaburzeniami miesiączkowania. Towarzyszą mu również zaburzenia gospodarki węglowodanowej (cukrzyca) i lipidowej (otyłość).

Mimo szerokiej wiedzy na temat przyczyn łysienia nadal pozostaje bez odpowiedzi pytanie, dlaczego problem ten dotyczy jednych, a omija innych. Zapewne odpowiedź tkwi w „zakamarkach” systemu genetycznego człowieka. Można mieć nadzieję, że stale rozwijająca się wiedza w tym zakresie Już w najbliższej przyszłości znajdzie odpowiedź na te najważniejsze pytania.