Kobieca pierś rozwija się w okresie pokwitania. Często stosuje się dla niej określenie „gruczoł sutkowy” (łac. glandulamammaria). Jego budowa wygląda następująco:
Przekrój gruczołu sutkowego czynnego w płaszczyźnie strzałkowej. Opis oznaczeń:
- Ściana klatki piersiowej
- Mięśnie piersiowe
- Płat ciała sutka
- Brodawka sutkowa
- Otoczka brodawki sutkowej
- Przewód mleczny
- Tkanka tłuszczowa
- Skóra
Piersi mają kształt półkolisty, stożkowaty i u każdej kobiety mają nieco odmienną formę. Są położone między III, a VII żebrem i od tyłu przylegają do mięśnia piersiowego większego, a nieco bocznie do mięśnia zębatego przedniego.
Kobieca pierś jest zbudowana z tkanki gruczołowej (łac. corpusmammae) i z tkanki tłuszczowej (łac. corpusadiposummammae). Jej zwieńczenie tworzy brodawkę sutkową (łac. Papillamammae), która stanowi część centralną ciemniej zabarwionej skóry zwanej otoczką brodawki sutkowej (łac. Areola mammae). W obu tych strukturach przebiegają okrężnie włókna mięśni gładkich, które podczas skurczu zwiększają uwypuklenie brodawki.
Gruczoł piersiowy zbudowany jest z 15-20 płatów, z których wychodzą przewody mleczne znajdujące swoje ujście w zatokach mlecznych, a te następnie kończą się w brodawce sutkowej. Dość często w piersi występuje dodatkowy płat gruczołowy zwany ogonem Spence’a zlokalizowany w dole pachowym. W czasie ciąży gruczoł pęcznieje, a przewody mleczne rozrastają się i udrożniają, co umożliwia karmienie dziecka.
Kształt piersi w dużym stopniu zależy od tkanki łącznej włóknistej, która przebiegając od skóry do powięzi klatki piersiowej nie tylko dzieli gruczoł na poszczególne płaciki, ale utrzymuje piersi na odpowiedniej wysokości. W okresie karmienia tkanka ta ulega rozluźnieniu i wydłużeniu, co umożliwia rozrost części gruczołowej piersi.
Po porodzie i okresie karmienia tkanka gruczołowa ulega stopniowemu zanikowi, a włókna tkanki łącznej ponownie kurczą się. Niestety wielokrotnie ten proces przebiega odmiennie. Tkanka gruczołowa zanika w sposób nadmierny co skutkuje zmniejszeniem rozmiaru piersi, a tkanka włóknista nie powraca do swojej sprężystości, co powoduje opadanie piersi i zanik konturu górnego bieguna.
Na skutek tych procesów piersi tracą swój atrakcyjny kształt i często stają się źródłem dyskomfortu psychicznego kobiet.
Dzięki chirurgii estetycznej można przywrócić piersiom ich dawny wygląd.
W przypadku zaniku tkanki gruczołowej przy zachowanym kształcie piersi można poprawić ich wypełnienie stosując przeszczep tkanki tłuszczowej.
Pobiera się ją z okolic brzucha, bioder, ud lub kolan. Oczywiście zabieg jest wykonalny jeśli kobieta dysponuje odpowiednimi „zapasami” tkanki tłuszczowej. Zabieg jest najczęściej wykonywany w znieczuleniu ogólnym. Okolica dawcza jest nasączana odpowiednim płynem, a następnie przy pomocy kaniul o średnicy 2-3 mm pobiera się tłuszcz.
Obecnie stosowane są kaniule o niewielkich bocznych otworkach, które pozwalają na pobranie bardzo drobnych fragmentów tłuszczu. Podlega on następnie odwirowaniu. Tym samym oddzielane są od tkanki fragmenty płynów ustrojowych i krwinek. Tak przygotowany tłuszcz jest wszczepiany w piersi.
Z zasady przeszczep umieszcza się pod gruczołem – w okolicy mięśnia piersiowego większego i nad gruczołem – w okolicy tkanki podskórnej. Punkty wprowadzenia kaniul są bardzo małe i po zagojeniu niewidoczne. Bezpośrednio po zabiegu piersi są obrzęknięte. Zalecane jest stałe noszenie stanika przez okres 3-4 tygodni. W ciągu 3 miesięcy pewna część przeszczepionego tłuszczu ulega wchłonięciu, a pozostałe 50-60% goji się i pozostaje na stałe poprawiając kształt oraz wielkość piersi. Chcąc uzyskać lepsze przyswajanie przeszczepu tłuszczu stosuje się specjalny system, który zwiększa odsetek wygajania do 70-80%. Zabieg można powtarzać zwiększając tym samym rozmiar piersi.
Niewątpliwą zaletą tego typu rozwiązania jest całkowity brak śladu ingerencji chirurgicznej. Natomiast wadą jest nieprzewidywalność ostatecznego efektu. Ponadto tej techniki nie można zastosować u szczupłych pacjentek.
Kobiety, które chcą osiągnąć konkretny rozmiar i kształt piersi częściej wybiorą operację z zastosowaniem implantów piersiowych. Badania statystyczne przeprowadzone na dużym materiale potwierdzają, że to kobiety po urodzeniu dzieci są największą grupą wśród pacjentek poddających się zabiegowi korekcji piersi z użyciem implantów piersiowych. Chcąc właściwie dostosować rodzaj i wielkość implantów należy poświęcić odpowiednią ilość czasu na wybór implantów. Temu służy wypracowany w naszej klinice system z zastosowaniem specjalnego aparatu i oprogramowania. Pozwala on na dokładną analizę parametrów anatomicznych pacjentki, a jej samej pomaga w poznaniu własnych preferencji odnośnie „nowego” biustu.
W przypadku umiarkowanie opadających piersi można z powodzeniem skorygować je przy pomocy implantów anatomicznych. Nie tylko bowiem uzyskuje się efekt powiększenia, ale także poprzez odpowiednie wypełnienie dolnego bieguna piersi uzyskuje się podniesienie kompleksu brodawka otoczka sutkowa i tym samym piersiom przywraca się ich „młodzieżowy” wygląd.
Operacja wszczepienia implantów piersiowych jest przeprowadzana w znieczuleniu ogólnym (narkozie). Implanty najczęściej są umieszczane pod mięśniem piersiowym większym. Stosując technikę Multiplane można lepiej rozłożyć gruczoł piersiowy, tym samym zmniejsza się ryzyko podwójnego dolnego bieguna (DoubleBoble) i można złagodzić objawy umiarkowanej asymetrii piersi. Coraz częściej stosuje się zabiegi hybrydowe polegające na jednoczesnym wszczepieniu implantów piersiowych, umiarkowanej redukcji gruczołu piersiowego i modelowaniu piersi przeszczepem własnego tłuszczu.
W przypadku większego opadanie piersi, gdy kompleks brodawka otoczka sutkowa znajdują się bardzo nisko, zabiegiem z wyboru jest podniesienie piersi. Można je łączyć z przeszczepem własnego tłuszczu oraz z wszczepieniem implantów piersiowych. Podniesienie piersi zwane często mastopexią jest operacją bardziej złożoną i czasochłonną. Wszak trzeba tu przesunąć ku górze kompleks brodawka-otoczka. Należy też na nowo uformować tkankę gruczołową i usunąć nadmiar skóry. Gdy zabieg jest uzupełniany przeszczepem tłuszczu, to trzeba go pobrać z innych okolic ciała i przygotować, a następnie wprowadzić w odpowiednie obszary piersi. Uzupełnienie zabiegu wszczepieniem implantów wiąże się z odpowiednim przygotowaniem loży pod mięśniem piersiowym lub pod jego powięzią, oraz z plastyką samego gruczołu piersiowego. Konsekwencją mastopexii jest pozostawienie blizn dookoła otoczki sutkowej i pionowej biegnącej do bruzdy podpiersiowej. Dzięki zastosowaniu techniki wertykalnej można uniknąć rozległej blizny poziomej pod piersią. Właściwe preparowanie tkanek oraz użycie odpowiednich szwów pozwala na uzyskanie wąskich, mało widocznych blizn.
W zamian pacjentka otrzymuje kształtny biust, który często nie tylko przypomina ten sprzed ciąży, ale bywa, że jest nawet bardziej od tego pierwotnego atrakcyjniejszy.
Korekcje piersi u kobiet po przebytej ciąży mają ogromny walor psychologiczny. Odtworzenie atrakcyjnej formy piersi w ogromnym stopniu wpływa na wszystkie aspekty życia kobiety, która decydując się na rolę matki nie chce jednocześnie rezygnować z wszelkich atrybutów kobiecości. Chirurgia estetyczna doskonale wpisuje się tutaj w misję przywracania tego, co z pozoru było utracone. Dziś można śmiało powiedzieć, że BYĆ MATKĄ to znaczy nadal BYĆ ATRAKCYJNĄ KOBIETĄ.
Dr med. Jerzy Kolasiński