Blizny tworzą się po głębszych urazach lub stanach zapalnych, takich jak np. trądzik czy zabiegi chirurgiczne, które obejmują skórę i tkankę podskórną. Charakterystyczne dla blizn jest to, iż nie odtwarzają one funkcji budowy tkanki występującej wcześniej w jej miejscu. Zdarza się nawet, ze blizna w sposób niekorzystny wpływa na tkanki występujące w jej otoczeniu, przez co powstają zrosty, bliznowce lub blizny zanikowe.
W normalnym procesie gojenia, przebiegającym bez powikłań, powstaje gładka blizna, która po pewnym czasie (niekiedy nawet po dwóch latach), przyjmuje kolor skóry. Taką bliznę określa się jako kosmetyczną, czyli nie zmniejszającą komfortu życia pacjenta. Bywa jednak, że proces gojenia zostaje zaburzony, a w efekcie u niektórych osób powstają blizny przerosłe, bliznowce lub blizny zanikowe.
Podstawową przyczyną utworzenia się blizn przerosłych jest jednoczesne obniżenie funkcji enzymów, które kontrolują ilość kolagenu i nie zmniejszanie się liczby komórek produkujących kolagen. Następstwem tych zaburzeń jest nadprodukcja kolagenu, która przyjmuje postać przerośnięcia skóry lub nawet bliznowca.
Blizna (łac. cicatrix) – w dermatologii definiowana jest jako zmiana skórna, która najczęściej jest efektem uszkodzenia skóry właściwej, której ubytek zostaje następnie zastąpiony tkanką łączną włóknistą.
W przypadku, kiedy ilość tkanki łącznej jest większa niż zniszczonej przez uraz, mówimy o bliznach mających charakter przerostowy (keloid). W przeciwnym wypadku są to blizny zanikowe.
Blizny mogą być problemem zarówno estetycznym jak i czynnościowy. W ich korekcji stosuje się zarówno metody chirurgiczne jak i mniej inwazyjne. Do tych ostatnich należą:
Mezoterapia klasyczna
To zabieg, podczas którego zmiana – w tym przypadku blizna lub rozstęp – jest ostrzykiwana przy pomocy specjalnego pistoletu lub strzykawki. Zabieg nie jest bolesny, jednak w przypadku osób z niskim progiem bólowym można zastosować krem znieczulający.
Po zabiegu może wystąpić lekki obrzęk, zasinienie lub drobne pęcherzyki, które znikają zazwyczaj po kilku godzinach (nie dłużej niż po kilku dniach). Bardzo rzadko spotyka się występowanie reakcji alergicznych.
Cały zabieg trwa 15-40 minut.
Mikronakłuwanie
W tym przypadku stosowane są igły o długości od 2,5 do 4 mm. Jest to metoda wykorzystująca naturalną reakcję organizmu na uraz. Głębokie nakłucia powodują fizjologiczną przebudowę tkanek oraz zwiększenie produkcji kolagenu w skórze oraz pogrubinie naskórka.
Zaletą tej metody jest przewiduwalność efektów i jej bezpieczeństwo.
Zabieg trwa 30-60 minut
Osocze bogatopłytkowe
Osocze bogatopłytkowe jest otrzymywane z własnej krwi pacjenta (krew bogata jest w czynniki wzrostu, dzięki czemu stymuluje komórki macierzyste do regeneracji). Osocze wstrzykiwane jest w odpowiednie warstwy skóry. Zabieg ten powoduje przyspieszenie procesu regeneracji i odnowy tkanek, a także pobudza komórki (fibroblasty) do produkcji nowego kolagenu. Osocze działa także wspomagająco w procesie angiogenezy – tworzenia nowych naczyń i aktywuje komórki macierzyste.
Zabieg trwa 60 minut.
Lasery frakcyjne
Sednem działania tej metody jest kolumnowe mikrooparzenie tkanek uzyskiwane w efekcie dostarczenia ogromnej ilości energii na odpowiednią głębokość. Najbardziej spektakularne efekty udaje się uzyskiwać przede wszystkim w przypadku działania na blizny zanikowe i rozstępy.
Zabieg trwa 60-90 minut
W przypadku każdego pacjenta metoda dobierana jest indywidualnie. Jest to niezmiernie ważne, by w trakcie terapii nie doszło do jeszcze większego pobudzenia komórek produkujących kolagen.
