Grudniowy Toruń powitał ponownie endokrynologów z całej Polski na XX Kursie Kształcenia Ustawicznego z Endokrynologii, Diabetologii i Chorób Metabolicznych. Uczestniczyła w nim dr Anna Modelska-Ziółkiewicz. Przewodniczącym Komitetu Naukowego i Organizacyjnego był profesor Marek Ruchała. Program merytoryczny był bardzo atrakcyjny. Uwagę poświęcono tarczycy, jej zaburzeniom funkcji, wskazaniom do leczenia farmakologicznego i chirurgicznego (prof. Anhelli Syrenicz, prof. Grzegorz Kamiński). Dużo informacji przekazano na temat raków tarczycy, nowych rekomendacji dotyczących ich leczenia (prof. Barbara Jarząb, prof. Krystian Jażdżewski, prof. Marek Dedecjusz). Otyłość była też innym ważnym tematem sesji – żarliwie dyskutowano o możliwości jej leczenia (prof. Maria Górska).
Sesje poświęcono guzom neuroendokrynnym, które nie tak dawno były wielką zagadką dla diagnostów, a teraz, ze względu na rozwój technik diagnostycznych, stają się problemem możliwym do wyleczenia (prof. Beata Kos-Kudła). Oczywiście, nie zabrakło prezentacji informujących o rozwoju medycyny molekularnej i jej zastosowaniu w endokrynopatiach (prof. Katarzyna Łącka). Zaprezentowano też fakt, jak ważna jest funkcja tarczycy dla kobiety planującej ciążę, będącej w ciąży i karmiącej piersią. Również rozwijające się w łonie dziecko wymaga prawidłowo funkcjonującej tarczycy matki (prof. Marek Ruchała). Przeanalizowano wpływ hormonów na płodność kobiety i mężczyzny (prof. Ewa Wender-Ożegowska).
Zaprezentowano także udział endokrynologa w leczeniu trądziku we współpracy z ginekologiem i dermatologiem. Poświęcono także czas i uwagę aktualnym możliwościom leczenia hormonem wzrostu dorosłych i dzieci (prof. Małgorzata Karbownik-Lewińska, prof. Mieczysław Walczak). Pojawiły się również wykłady o depresji jako objawowi schorzeń endokrynologicznych (prof. Krzysztof Sworczak), chorobie Cushinga (prof. Katarzyna Ziemnicka). Duże zainteresowanie wzbudził wykład o endokrynologicznych aspektach molestowania i wabienia seksualnego oraz prawdziwej miłości (prof. Krzysztof Marczewski).
Jednocześnie, w trakcie szkolenia, oprócz wykładów, odbywały się warsztaty USG i biopsji tarczycy oraz warsztaty densytometryczne. Przy wielu trudnych zagadnieniach, jeszcze do końca niewyjaśnionych, wymagających dalszych badań, spoglądano na wizerunek Mikołaja Kopernika z nadzieją, ze mistrz znałby już odpowiedź. Przecież świetny astronom był także medykiem.