Odtworzenie kompleksu brodawka-otoczka jest jednym z ostatnich etapów rekonstrukcji piersi po mastektomii. Optymalny czas wykonania takiego zabiegu zależy przede wszystkim od tego, jaki zabieg rekonstrukcji piersi był wcześniej przeprowadzony. Aktualnie istnieją dwie główne metody rekonstrukcji piersi: przy pomocy tkanek własnych lub przy pomocy implantów piersiowych. Rodzaj wcześniej przeprowadzonego zabiegu jest istotny ze względu na podłoże, na którym będzie wykonywana rekonstrukcja brodawki sutkowej.
Najczęściej rekonstrukcję kompleksu brodawka-otoczka przeprowadza się nie wcześniej niż trzy miesiące po zakończeniu rekonstrukcji piersi. Powinno się ją przeprowadzać po zakończeniu radioterapii i chemioterapii.
Rekonstrukcję wykonuje się jednostronnie lub obustronnie, w zależności od potrzeb. Obecność jednej zdrowej piersi z nieuszkodzonym, prawidłowy kompleksem brodawka-otoczka daje wskazówki, co do wielkości brodawki i otoczki, ich położenia, a także koloru.
Istnieje kilka technik chirurgicznej rekonstrukcji kompleksu brodawka-otoczka. Pierwszą z nich jest wykonanie miejscowej plastyki płatkowej, w której wykorzystuje się skórę przyległą do wytworzenia wzniesienia brodawki.
Metoda ta jest dość trudna do zastosowania u pacjentek z bardzo napiętą skórą lub jeśli jej ukrwienie jest upośledzone z powodu obecności blizn pooperacyjnych lub po radioterapii. Zalecana jest natomiast u pacjentek z dużą ilością tkanki podskórnej i luźną skórą.
Gwarantuje to uzyskanie dobrej projekcji brodawki sutkowej.
Drugą, dość popularną metodą, jest rekonstrukcja brodawki sutkowej przeszczepem pobranym z drugiej brodawki (ze zdrowej piersi).
Jeżeli brodawka jest mocno uwypuklona można poświęcić nawet 50% jej wysokości. Odcina się 3/5 wysokości zdrowej brodawki i wszywa w przygotowaną skórę zrekonstruowanej piersi. Pozostałą część 2/5 zszywa się lub pozostawia do samoistnego wygojenia.
W rekonstrukcji brodawki sutkowej wykorzystuje się także fragment skóry zza ucha lub płatka ucha, wraz z pobraniem fragmentu chrząstki dla uzyskania lepszej projekcji brodawki, fragment skóry wewnętrznej strony uda lub skóry warg sromowych większych. W ostatnim czasie coraz bardziej popularne staje się zastosowanie przeszczepu fragmentu skórno-śluzówkowego warg sromowych mniejszych.
Wszystkie te zabiegi wykonywane są w znieczuleniu miejscowym. Wymagają założenia szwów i zastosowania opatrunku.
Po całkowitym zagojeniu brodawki można przejść do rekonstrukcji otoczki. Tutaj można zastosować technikę przeszczepienia ciemniejszej skóry pobranej z pachwiny. Jednak w obecnym czasie najłatwiej jest wykonać tatuaż medyczny, kolorystycznie dopasowany do barwy otoczki drugiej piersi. Najnowsza technika tatuaży wykorzystuje zjawisko optyczne 3D, które doskonale imituje przestrzenny charakter otoczki.