Co to jest keloid? Czym bliznowiec różni się od blizny przerostowej?
Bliznowiec (keloid) jest to rodzaj patologicznego gojenia się skóry po nawet niewielkim urazie powodującym przerwanie jej ciągłości. Tkanki bliznowca charakteryzują się niekontrolowanym rozrostem poza granice rany. Blizna przerostowa natomiast jest tkanką bliznowatą rozrastającą się tylko w obrębie uszkodzonej skóry i nie rozprzestrzenia się. Jest ona gruba, zaczerwieniona, wystaje ponad powierzchnię skóry otaczającej.
Przyczyna formowania się blizn przerostowych i bliznowców nie jest znana, choć często występują rodzinnie. Powstają one w zależności od koloru skóry, płci i wieku, a pewne okolice ciała są szczególnie predysponowane. W początkowym okresie gojenia się rany wszystkie blizny wyglądają prawidłowo. Miejscami narażonymi na rozwój blizn przerostowych i bliznowców są: uszy, dolna połowa twarzy, szyja, dekolt, okolica mostka, górna część klatki piersiowej, kark, barki, ramiona, przedramiona oraz górna część pleców.
Dawniej uważano, że bliznowiec i blizna przerostowa to synonimy, jednak dokładna ocena morfologiczna i histologiczna pozwoliła odróżnić te dwie zmiany od siebie.
Blizna przerostowa pojawia się dość szybko po urazie i z czasem ma tendencję do zanikania. Rozrost tkanki bliznowatej ma miejsce tylko w obrębie blizny. Jest słabiej unaczyniona, z czasem blednie i jej chirurgiczne wycięcie daje w 45% przypadków dobry rezultat estetyczny.
Bliznowiec natomiast może rozrosnąć się po bardzo długim czasie od urazu. Wystarczy nawet niewielkie uszkodzenie skóry. Tkanka bliznowata jest bardzo dobrze unaczyniona, nie ulega regresji, a wycięcie chirurgiczne najczęściej powoduje dalszy niepohamowany jej rozrost o nieprzewidywalnych rozmiarach.