MACS – lift twarzy

Procesy starzenia się twarzy

Upływający czas powoduje zmiany w wyglądzie ludzkiej twarzy. W dużym uproszczeniu można by porównać je do zmian zachodzących w owocach winogron. Już na pierwszy rzut oka widać czym różni się dojrzałe winogrono od wyschniętej rodzynki.

Brak dostatecznego wypełnienia tkanek, ich uwodnienia, a także napięcia leżą u podstaw zmian składających się na proces starzenia twarzy. Ponadto rozluźnienie układu powięziowego tej okolicy nie stanowi dostatecznego przeciwstawienia dla nieuchronnie działającej grawitacji. To powoduje różnego stopnia opadanie twarzy.

Zmiany w obrębie samej skóry, jej wysuszenie oraz zmarszczki statyczne i dynamiczne dopełniają obrazu czyniącego twarz starszą i mniej atrakcyjną. Tempo i zakres starzenia twarzy w różnym stopniu dotyczy wszystkich ludzi. Predyspozycje genetyczne oraz tryb życia wpływają na wcześniejsze bądź późniejsze pojawienie się symptomów starzenia.

Anatomia twarzy

Każdy student medycyny zna anatomię kości twarzy i czaszki, mięśni twarzy, jej unaczynienie i unerwienia. Inaczej na anatomię twarzy patrzy chirurg plastyk. Dla niego poszczególne struktury tworzące twarz, zmieniające się wraz z upływem lat, a tym samym podlegające korekcji podczas zabiegów ogólnie mówiąc „odmładzających” postrzegane są nieco odmiennie. Oprócz budowy anatomicznej istotna jest ich funkcja. To z tego powodu w twarzy można wyróżnić sześć warstw:

1. skóra,
2. tkanka podskórna,
3. SMAS – powierzchowny układ powięziowo-mięśniowy twarzy,
4. mięśnie mimiczne twarzy,
5. powięź głęboka twarzy,
6. warstwa głęboka, w której zlokalizowane są m.in. nerw twarzowy, ślinianka przyuszna, głęboka poduszka tłuszczowa policzka, naczynia twarzowe.

Chirurg plastyk musi umiejętnie poruszać się w obrębie tych wszystkich warstw chcąc skutecznie i bezpiecznie korygować opadanie twarzy.

Cel liftu twarzy

Zabieg podniesienia struktur twarzy, powszechnie zwany Face-lift, polega na skorygowaniu jej opadania spowodowanego rozluźnieniem elementów anatomicznych, co w pozycji pionowej powoduje wyraźne zaburzenie konturu twarzy. Rozluźnienie najbardziej jest widoczne w obrębie 2/3 dolnych części twarzy wraz z szyją. Gdy opadanie dotyczy czoła, łuków brwiowych i skroni wówczas wykonywany jest lift tej okolicy. Bywa, że łączy się wykonanie obu procedur.

Aby skutecznie podnieść twarz, należy wykonać zabieg w obrębie mocnych struktur, takich jak powięź i mięśnie twarzy. Unoszenie twarzy jedynie w obrębie samej skóry skazane jest na niepowodzenie, bowiem skóra szybko ulega rozciągnięciu, co niweczy trwały efekt uniesienia.

Podstawową strukturą pozwalającą skutecznie unieść twarz jest SMAS – Superficial Musculo Aponeurotic System. Jest to układ powięziowo-mięśniowy utrzymujący twarz i szyję we właściwej pozycji. Jego rozluźnienie powoduje opadanie wszystkich elementów miękkich twarzy. Chirurg plastyk może ten układ unieść poprzez jego przecięcie, podpreparowanie i podszycie wyżej, albo poprzez tzw. plikację, czyli zmarszczenie i podwieszenie do struktur położonych wyżej.

MACS lift

Minimal Access Cranial Suspension Lift, zaproponowany i opisany po raz pierwszy w roku 2002 przez dwóch chirurgów belgijskich: Dr Patrick’a Tonard i Dr Alexis Verpaele, jest sposobem na podniesienie twarzy przy pomocy plikacji (zmarszczenia) SMAS z jednoczesnym uniesieniem tego systemu i umocowaniem do tak stabilnej struktury jaką jest powięź głęboka twarzy i okostna łuku jarzmowego.

Dr Alexis Verpaele

Dr Patrick Tonnard

Dodatkową cechą tego typu liftu jest nieduże cięcie skórne lokalizowane jedynie na przedniej granicy pomiędzy policzkiem i małżowiną uszną oraz w obrębie pejsa. To powoduje, że blizna po wygojeniu jest niedostrzegalna, a ponadto nie dochodzi do uniesienia linii włosów w okolicy skroni.

MACS-lift twarzy jest najczęściej wykonywany w znieczuleniu miejscowym, a pacjent otrzymuje jedynie leki łagodzące emocje, co pozwala mu na komfortowe przejście całej procedury.

Po odpreparowaniu skóry na ograniczonym obszarze zakłada się na SMAS (powięź) jedną lub dwie pętle szwu o przedłużonej wchłanialności. Szew jest mocowany do powięzi skroniowej głębokiej i do okostnej łuku jarzmowego.

To pozwala na stabilne umocowanie SMAS w nowej, uniesionej pozycji. Usunięcie nadmiaru skóry oraz jej precyzyjne zszycie kończy zabieg. Na głowę pacjentka zakładany jest opatrunek, z którym pozostaje on w Klinice dwie doby. Następnie opatrunek jest zdejmowany, pacjent myje głowę i opuszcza Klinikę. Obrzęk twarzy jest najczęściej umiarkowany, a siniaki nieduże, co pozwala na normalne funkcjonowanie i kontakty z innymi osobami. Po 10 dniach usuwane są cienkie szwy skórne. Pacjent może zazwyczaj wrócić do pracy po 7-14 dniach. Pełna miękkość twarzy wraca po 3-4 miesiącach, a blizny stają się blade w ciągu pół roku.

Ryzyko związane z wykonaniem MACS-liftu

MACS-lift twarzy jest zabiegiem o dużym stopniu bezpieczeństwa. Jak w każdej procedurze chirurgicznej niezmiernie istotna jest właściwa kwalifikacja pacjentów. Idealnym kandydatem to tego typu procedury jest pacjent w wieku 40-60 lat, nie palący, z unormowanym ciśnieniem krwi, z umiarkowanym opadaniem twarzy i szyi.

Mimo zachowania wszelkich środków ostrożności wykonywanie tego typu liftu twarzy wiąże się z ryzykiem następujących powikłań:

• późne krwawienie lub nawet krwiak
  – dokładna kontrola krwawienia podczas operacji oraz zachowanie normalnego ciśnienia krwi zdecydowanie zmniejsza prawdopodobieństwo tego powikłania
• stan zapalny rany
  – odpowiednie przygotowanie pacjenta do zabiegu, odpowiednia profilaktyka z użyciem właściwego antybiotyku zapobiega powstaniu tego powikłania
• brzeżna martwica skóry
  – zdecydowane odstawienie palenia tytoniu na co najmniej 30 dni przed zabiegiem, i właściwe preparowanie tkanek zmniejszają to ryzyko
• zaburzenie czucia skóry
  – występuje dość często i jest przejściowe; powrót czucia następuje w ciągu kilku miesięcy
• porażenie nerwu twarzowego
  – jest to niezmiernie poważne powikłanie; w przypadku wykonywania MACS-liftu zdarza się niezmiernie rzadko. Preparowanie tkanek ponad układem powięziowym SMAS, nie przecinanie go, a jedynie marszczenie przy pomocy specjalnego szwu minimalizuje prawdopodobieństwo wystąpienia tego powikłania

Podsumowanie

MACS-lift twarzy jest zabiegiem o dużym stopniu bezpieczeństwa i pozwalającym na uzyskanie pożądanego efektu, utrzymującego się 7-10 lat. Stosowanie zabiegów uzupełniających w postaci wypełniaczy, toksyny botulinowej, stymulatorów własnego kolagenu, zabiegów laserowych itp. pozwala na zachowanie dobrego efektu przez wiele lat.

Istotnymi elementami charakterystycznymi dla MACS-liftu twarzy są:

• właściwa kwalifikacja pacjentów – przy zaawansowanym opadaniu twarzy należy wykonać bardziej rozległy zabieg
• dbałość o prawidłowe ciśnienie tętnicze krwi i odstawienie palenia tytoniu na miesiąc przed operacją, co pozwala na uniknięcie najczęstszych powikłań takich jak krwiak i martwica
• preparowanie tkanek ponad układem powięziowym twarzy (SMAS), nie przecinanie go, a jedynie marszczenie pozwala na uniknięcie uszkodzenia gałęzi nerwu twarzowego
• dobra współpraca pacjenta z chirurgiem pozwala na bezpieczne wykonanie operacji w znieczuleniu miejscowym połączonym z płytką sedacją
• istnieje możliwość łączenia liftu z liposukcją podbródka i szyi, przeszczepem tłuszczu i korekcją powiek, zwłaszcza górnych
• czas trwania operacji najczęściej nie przekracza dwóch godzin
• okres rekonwalescencji jest niezmiernie krótki. Pacjenci myją głowę dwa dni po operacji i mogą wrócić do pracy nawet po tygodniu

MACS lift twarzy stanowi skuteczny i bezpieczny sposób korekcji twarzy u pacjentów z umiarkowanymi jej opadaniem