Powiększenie piersi jest zabiegiem chirurgicznym poprawiającym rozmiar i kształt kobiecego biustu.

Powiększanie piersi jest wykonywane z następujących powodów:

• celem poprawy kształtu ciała u kobiet, które uważają swoje piersi za zbyt małe,
• celem poprawy kształtu i wielkości piersi po przebytej ciąży,
• w przypadku wrodzonego niedorozwoju jednej lub dwóch piersi
• w przypadku zaburzeń rozwoju piersi typu „pierś tubularna”
• celem wyrównania różnic rozmiaru i kształtu pomiędzy obu piersiami,
• jako element chirurgii rekonstrukcyjnej piersi.

Poprzez wszczepienie implantów chirurg jest w stanie zwiększyć piersi o jeden do dwóch numerów rozmiaru miseczki. Jeśli rozważasz wykonanie zabiegu powiększenia piersi ta informacja pomoże Ci w zrozumieniu istoty zabiegu. Oczywiście nie uzyskasz odpowiedzi na wszystkie nurtujące Cię pytania. Stąd nie wahaj się wyjaśnić swoich wątpliwości podczas konsultacji z naszym chirurgiem.

Zdjęcia przed i po
Powiększanie piersi

Zobacz galerię

Kto jest najlepszym kandydatem do zabiegu powiększenia piersi ?

Zabieg powiększenia piersi może poprawić zarówno Twój wygląd jak i Twoje samopoczucie, co nie znaczy, że będziesz wyglądać idealnie i że zmieni się stosunek innych osób do Ciebie.

Zanim podejmiesz ostateczną decyzję przemyśl dokładnie swoje oczekiwania i przedyskutuj je z naszym chirurgiem.

Najlepszymi kandydatkami do zabiegu powiększenia piersi są kobiety, które oczekują poprawy swojego wyglądu, a nie doprowadzenia go do stanu idealnego. Jeśli jesteś osobą zdrową, Twoje oczekiwania są rozsądne to możesz być dobrą kandydatką do zabiegu powiększenia piersi.

Rodzaje implantów

Obecnie stosowane są następujące implanty piersiowe:

• implanty wypełnione solą fizjologiczną lub żelem silikonowym
• implanty o gładkiej powierzchni i implanty o powierzchni teksturowanej i implanty pokryte powłoką poliuretanową
• implanty okrągłe i implanty anatomiczne

Poszczególne rodzaje implantów mają następujące cechy:

• • implanty wypełnione solą fizjologiczną:
    • mają mniej naturalną konsystencję
    • istnieje ryzyko utraty ich objętości w przeciągu kilku lat
    • sól fizjologiczna, która wydostanie się poza protezę jest w pełni wchłaniana przez organizm
    • implanty są przejrzyste dla promieni Roentgena
  • implanty wypełnione żelem silikonowym
    • mają naturalną konsystencję
    • bardzo rzadko dochodzi do wydostania się silikonu poza implant
    • silikon jest substancją nie wchłanialną i nie rozkładalną przez organizm ludzki
    • są nieprzejrzyste dla promieni Roentgena dlatego wykonanie zdjęć Rtg klatki piersiowej, mammografii i usg piersi wymaga zastosowania odpowiednich technik radiologicznych oraz korzystania usług doświadczonego radiologa
    • żel silikonowy stosowany w implantach ma różną konsystencję – od płynnej po stałą. Stosowane są także implanty zawierająca oba rodzaje żelu – u podstawy bardziej płynna, a w części przedniej stała. Ten typ implantów najlepiej odtwarza naturalną budowę gruczołu piersiowego
    • w oparciu o dane z literatury medycznej można stwierdzić, że obecność implantów silikonowych w organizmie kobiety nie opóźnia właściwej diagnostyki piersi i nie powoduje zwiększonego ryzyka rozwoju raka piersi.
  • implanty gładkie
    • są obecnie rzadziej stosowane
    • w przypadku skąpej tkanki podskórnej pofałdowanie powierzchni implantu może być mniej widoczne
    • zdaniem większości chirurgów stosowanie implantów o gładkiej powierzchni wiąże się z większym ryzykiem rozwoju torebki włóknistej dookoła implantu
  • implanty pokryte powłoką poliuretanową
    • są coraz częściej stosowane
    • zdaniem wielu pacjentek pozwalają na uzyskanie piersi o bardzo naturalnej konsystencji
    • znacznie zmniejszają ryzyko rotacji implantu
    • znacznie zmniejszają ryzyko rozwoju torebki włóknistej dookoła implantu
  • implanty teksturowane (o porowatej powierzchni)
    • są obecnie najczęściej stosowane
    • rzadziej powodują reakcję organizmu w postaci rozwoju grubej torebki dookoła implantu

    Implanty okrągłe:

    • są częściej stosowane w korekcji piersi płaskich, nie opadających
    • użycie implantu o umiarkowanej objętości daje naturalny kształt piersi
    • użycie większych implantów może spowodować nadmierne uwypuklenie górnych biegunów piersi
    • implanty są najczęściej wypełnione żelem płynnym, co w przypadku wycieku żelu wymaga interwencji chirurgicznej
    • implanty wymagają mniejszego cięcia skórnego długości ok. 3-4 cm

    Implanty anatomiczne:

    • są stosowane częściej w korekcji piersi opadających i asymetrycznych
    • ich stosowanie pozwala na uzyskanie naturalnego kształtu piersi charakteryzującego się łagodnym górnym biegunem piersi i uwypukleniem dolnego bieguna piersi
    • ich dobór opiera się o dokładne kalkulacje matematyczne w oparciu o indywidualne wymiary i proporcje ciała pacjentki
    • są najczęściej wypełnione żelem stałym, co w przypadku uszkodzenia powłoki protezy nie powoduje wycieku żelu
    • wymagają nieco dłuższego cięcia skórnego długości ok. 4-5 cm
    • są obarczone ryzykiem rotacji, które jeśli wystąpi powoduje zmianę kształtu piersi i wymaga korekcji chirurgicznej

  Obecnie najczęściej stosowane są implanty teksturowane oraz poliuretanowe, wypełnione żelem silikonowym o kształcie okrągłym lub anatomicznym.

  Każdy rodzaj z implantów ma swoje zalety i wady. Nasz chirurg omówi je dokładnie z Tobą podczas pierwszej konsultacji. Pomoże Ci także w podjęciu decyzji, które implanty są bardziej odpowiednie w Twoim przypadku.

  Dobór implantów piersiowych

  Proces dobierania implantów piersiowych jest jednym z najważniejszych etapów decydujących o powodzeniu zabiegu powiększania piersi. Najnowszej  generacji implanty okrągłe i anatomiczne pozwalają zarówno  na uzyskanie coraz lepszych efektów leczenia korekcyjnego piersi, z drugiej strony wymagają bardzo precyzyjnego procesu dobierania implantów dostosowanego do anatomii ciała pacjentki i jej oczekiwań estetycznych. W Klinice Kolasiński kładziemy szczególny nacisk na ten etap leczenia. Właściwie podjęta decyzja przez Pacjentkę procentuje satysfakcją na kolejne lata Jej życia. Sprawdzonym systemem wspomagającym pracę chirurga jest specjalny program komputerowy autorstwa doktora Constantina Stana, który pozwala na niezmiernie precyzyjny wybór implantów piersiowych z uwzględnieniem pełnej gamy parametrów anatomicznych pacjentki i  jej oczekiwań estetycznych. Dzięki programowi chirurg może lepiej zaplanować operację, rejestrować jej przebieg i oceniać efekty swojej pracy.

  Klinika Kolasiński wdrożyła  program konsultacyjny już w kwietniu 2008 roku.

  Analiza szeregu parametrów przez program pozwala na dokładniejsze pokazanie pacjentce procesu dobierania implantów piersiowych i poprzez wizualizację umożliwia najlepsze dopasowanie zastosowanych implantów do oczekiwań pacjentki.

  Zalety programu:

  • jest to metoda uwzględniająca indywidualną budowę pacjentki oraz jej oczekiwania;
  • dobór implantów pozwala na uzyskanie naturalnego kształtu piersi minimalizując możliwość błędu;
  • modele (implant zewnętrzny) implantów umożliwiają sprawdzenie trafności dokonanego wyboru.

  Dzięki programowi projektujemy i modyfikujemy oczekiwane rezultaty, a pacjentka będzie mogła zobaczyć wymarzony kształt i wielkość swoich piersi jeszcze przed zabiegiem.

  Najnowszym osiągnięciem wspomagającym decyzje Pacjentki i chirurga jest zastosowanie systemu trójwymiarowej, komputerowej analizy budowy klatki piersiowej i piersi połączonego z możliwością wszechstronnej symulacji 3D i spełnia ogromną rolę w doborze implantów piersiowych. Dzięki dokładnej analizie kształtu i wymiarów klatki piersiowej i piersi można znacznie lepiej zaplanować operację. Zdecydowana większość kobiet ma różnego stopnia asymetrię klatki piersiowej i piersi. Czasami dopiero badanie trójwymiarowe pozwala im uzmysłowić sobie istnienie takich defektów. Wymiarowa i objętościowa analiza tych parametrów znacznie poprawia jakość pracy chirurga, który precyzyjniej może dobrać odpowiednie implanty piersiowe. W bazie danych urządzenia znajduje się kilkaset rodzajów implantów okrągłych i anatomicznych czołowych światowych producentów. Program sugeruje implanty, które są zalecane u konkretnej pacjentki. Na jej oczach można dokonać symulacji spodziewanych efektów w formacie trójwymiarowym.

  

  Niezmiernie ważnym elementem potrzebnym do zaplanowania operacji jest dokładne poznanie oczekiwań pacjenta. Dotychczasowe metody komunikacji lekarz-pacjent były mało precyzyjne. Zastosowanie nowoczesnych systemów pozwala na zobrazowanie wyników planowanej operacji. Tym samym daje unikalną możliwość pacjentce zweryfikowania własnych oczekiwań z efektami, które przyniesie planowana operacja. Zamiast podejmowania decyzji poniekąd „w ciemno” można w bezpieczny sposób zobaczyć własne piersi „po operacji”.

  W Klinice Kolasiński nadajemy procesowi doboru implantów piersiowych szczególna rangę. Dzięki temu znacznie poprawiamy standardy podejmowania przez pacjentki decyzji w tym kluczowym etapie korekcji Jej piersi.

  Ryzyko związane z wykonaniem operacji

  Powiększenie piersi jest zabiegiem stosunkowo bezpiecznym, ale jak w każdym postępowaniu chirurgicznym istnieje możliwość wystąpienia powikłań. Najczęstszym problemem jest obkurczenie się torebki łącznotkankowej dookoła implantu. Według oficjalnych badań statystycznych producentów, ryzyko to występuje u 7% kobiet po pierwotnej operacji wszczepienia implantów piersiowych, a przy ponownej interwencji chirurgicznej ryzyko to wzrasta do 14%. W przypadku stosowania implantów poliuretanowych odnotowuje się mniejszy odsetek występowania torebki włóknistej rzędu 2-3%. Pojawienie się grubej torebki dookoła implantu może wystąpić zarówno w pierwszych latach po operacji jak i w okresie znacznie odleglejszym. Ucisk tkanek na miękki implant powoduje stwardnienie piersi i zmianę jej kształtu. Mimo rozlicznych badań do dziś nie wyjaśniono dokładnie przyczyny tworzenia się grubej torebki dookoła implantów u niektórych pacjentek. Leczenie tego rodzaju powikłania jest najczęściej operacyjne i wymaga usunięcia stwardniałej torebki. Odnotowuje się także skuteczność niektórych metod zachowawczego leczenia tego powiekłania. Równie ważne jest zapobieganie jego powstawaniu poprzez zastosowanie odpowiednich protez, wdrożenie nowoczesnej profilaktyki przeciwzapalnej, oraz użycie właściwej techniki operacyjnej oraz masaż piersi po operacji. Coroczna kontrola piersi stwarza możliwość wczesnego rozpoznania tego powikłania i zastosowanie celowanego leczenia zachowawczego.

  Jak podczas innych operacji możliwe jest wystąpienie późnego krwawienia po operacji, co bywa przyczyną powstawania krwiaka dookoła implantu i wymaga interwencji chirurgicznej.

  Znacznie rzadziej możliwy jest rozwój infekcji dookoła implantu. Zdarza się to najczęściej w pierwszym tygodniu po zabiegu. Powikłanie to leczy się najczęściej przy pomocy antybiotyków, ale jeśli te zawiodą, wówczas konieczna jest interwencja chirurgiczna połączona z czasowym usunięciem implantu. Po ustąpieniu objawów infekcji wszczepia się nowy implant piersiowy. W naszej klinice stosowany jest aktywny sposób profilaktyki przeciwzapalnej polegający na wykonywaniu u wszystkich pacjentek badań bakteriologicznych z przedsionka nosa połączonych z określaniem wrażliwości wyhodowanych bakterii na poszczególne antybiotyki. Wynik tego badania decyduje o rodzaju profilaktycznej terapii antybiotykowej. Uzyskanie w posiewie wzrostu gronkowca złocistego metycylinoopornego (MRSA) nakazuje odstąpienie od wykonywania zabiegu wszczepienia implantów piersiowych i skierowanie pacjentki do leczenia nosicielstwa tej niebezpiecznej bakterii. Tego rodzaju taktyka profilaktyczna stosowana w naszej klinice pozwoliła na zdecydowane zmniejszenie liczby powikłań zapalnych w operacjach korekcyjnych piersi.

  Niektóre pacjentki skarżą się na nadwrażliwość brodawek, lub ich zdrętwienie. Objawy te mają najczęściej charakter przejściowy i ustępują po kilku tygodniach. Jedynie wyjątkowo pozostają na stałe. Powiększenie piersi z użyciem implantów nie stanowi przeciwwskazania do zajścia w ciąże i karmienia dziecka piersią. Długotrwałe karmienie piersią może jednak na tyle zmienić kształt piersi, że będzie to wymagało zabiegu korekcyjnego po zakończeniu okresu karmienia. Stosowane obecnie implanty są bardzo dobrej jakości, stąd ich samoistne pęknięcie zdarza się wyjątkowo rzadko. Częściej przyczyną pęknięcia może być poważny uraz piersi. Jeśli dojdzie do wycieku soli fizjologicznej wówczas ulega ona wchłonięciu przez otaczające tkanki. Jeśli natomiast nastąpi wyciek silikonu, wówczas możliwe są dwie sytuacje. Jeśli pęknie powłoka implantu ale torebka łącznotkankowa otaczająca implant jest nienaruszona wówczas możesz nie zauważyć jakiejkolwiek zmiany kształtu piersi. Jeśli pęknięciu powłoki towarzyszy rozerwanie torebki łącznotkankowej wówczas płynny silikon przemieszcza się do otaczających tkanek dając objawy dodatkowej masy (zgrubienia lub guzka) w obrębie piersi. Dochodzi również do zmiany kształtu piersi. Oba rodzaje uszkodzenia implantu wymagają wykonania ponownej operacji i wymiany implantów na nowe.

  Nie ma jakichkolwiek dowodów na to, że implanty piersiowe zwiększają ryzyko zachorowania na raka piersi i że utrudniają rozpoznanie tego nowotworu. Jeśli zachodzi konieczność wykonania u Ciebie mammografii lub badania ultrasonograficznego piersi to najlepiej udaj się do lekarza, który posiada doświadczenie w zakresie diagnostyki piersi z implantami.

  Zalecamy wykonywanie badania USG piersi raz do roku u każdej pacjentki po wszczepieniu implantów piersiowych. Od lat współpracujemy z radiologiem, który posiada ogromne doświadczenie w badaniu piersi po operacjach korekcyjnych. Badanie USG piersi jest wykonywane w naszej klinice.

  Mimo, że u większości kobiet nie dochodzi do powikłań po operacji powiększenia piersi to jednak powinnaś omówić te zagadnienia z naszym chirurgiem by mieć świadomość ryzyka i konsekwencji takiej operacji.

  Planując operację

  Podczas wstępnej konsultacji nasz chirurg oceni ogólny stan Twego zdrowia oraz zaproponuje leczenie chirurgiczne na podstawie badania Twoich piersi. Jeśli będą one opadające może zajść konieczność ich podniesienia.

  Pamiętaj przekazać chirurgowi swoje oczekiwania. Na podstawie badania piersi chirurg oceni czy są one realne. Udzieli Ci także pełnej informacji na temat stosowanych obecnie implantów oraz alternatywnych metod korekcji piersi.

  Otrzymasz również informację na temat przewidywanego znieczulenia oraz kosztów leczenia.

  Pamiętaj poinformować chirurga o tym jakie zażywasz lekarstwa lub witaminy, czy jesteś osobą palącą, czy planujesz zajść w ciążę w przyszłości.

  Jak przygotować się do operacji ?

  Nasz chirurg udzieli Ci pełnej informacji dotyczącej przygotowania do operacji. W dniu zabiegu powinnaś być na czczo tzn. nic nie pić i nic nie jeść. W dniu poprzedzającym operację powinnaś zastosować dietę lekkostrawną.

  Wykonaj zlecone badania na 5-6 tygodni przed operacją. Oprócz badań krwi i moczu wskazane jest także wykonanie posiewu bakteriologicznego z przedsionka nosa, badania rtg klatki piersiowej oraz badanie ekg serca. Przed operacją każda pacjentka powinna mieć wykonane badanie usg piersi. U pacjenek powyżej 40 lat wskazane jest wykonanie mammografii. Jeśli u najbliższych członków rodziny pacjentki (mama, babacia) występował rak piersi wówczas zalecamy badanie mutacji BRCA-1 oraz konsultację onkologa.

  Najkorzystniejszym terminem do operacji powiększenia piersi jest 7-12 dzień cyklu. Zabiegu nie powinno wykonywać się w czasie trwania miesiączki. Niedawno przebyta infekcja, opryszczka wargowa, obecność chorych członków rodziny w domu Pacjentki jest przeciwskazaniem do wykonania operacji.

  Osoby palące powinny zaprzestać palenia na 7-10 dni przed zabiegiem.
  Na dwa tygodnie przed operacją nie należy zażywać Aspiryny oraz witaminy E.

  Pamiętaj zapewnić sobie transport do domu w następnym dniu po operacji, oraz niezbędną opiekę podczas kolejnych dni.

  Rodzaj znieczulenia

  

  Zabieg powiększenia piersi wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Stosowany obecnie rodzaj anestezji oraz wysoki poziom lekarzy prowadzących w naszej klinice znieczulenie ogólne pozwala na bezpieczne i komfortowe przeprowadzenie operacji.

  Operacja

  Sposób umieszczenia i zlokalizowania implantów zależny jest warunków anatomicznych oraz od doświadczenia chirurga. Cięcia zlokalizowane są najczęściej w fałdzie podpiersiowym, w okolicy pachy lub w obrębie otoczki sutkowej. Nasz chirurg przedyskutuje z Tobą zalety i wady każdej lokalizacji i pomoże w wyborze najkorzystniejszego miejsca cięcia. W naszej klinice preferujemy cięcie w fałdzie podpiersiowym ponieważ zapewnia ono najlepszy dostęp operacyjny, pełną kontrolę działań chirurgicznych, najmniejsze ryzyko powikłań zapalnych, a przy właściwej lokalizacji cięcia i odpowiedniej technice jego zszycia blizna jest nieznaczna i z upływem czasu najczęściej niezauważalna.

  W przypadku korekcji piersi tubularnych zalecamy cięcie dookoła otoczki sutkowej.

  

  Foto A przed i foto B po operacji korekcyjnej piersi tubularnych z cięcia dookoła otoczki sutkowej (widoczna blizna w fałdzie podpiersiowych pochodzi z poprzedniej, nieudanej operacji wykonanej w innym ośrodku)

  Poprzez nacięcie chirurg wytworzy przestrzeń dla implantu. Będzie ona zlokalizowana pod gruczołem lub też pod mięśniem piersiowym większym. W tą przestrzeń chirurg wprowadzi odpowiedni implant.

  Jesteśmy zdania, że umieszczenie implantu pod mięśniem piersiowym większym wpływa korzystnie na wygląd górnego bieguna piersi oraz zmniejsza ryzyko tworzenia się grubej torebki dookoła implantu. Ta lokalizacja jest również korzystniejsza w przypadku diagnostyki piersi w postaci mammografii lub badania usg.

  Od kilku lat standardem w naszej klinice stała się technika Dual Plane, którą opracował i opisał John B. Tebbetts. Polega ona na umieszczaniu implantów piersiowych pod mięśniem piersiowym większym i pod gruczołem piersiowym w różnych proporcjach zależnie od wyjściowego kształtu i budowy piersi. Technika ta pozwala na uzyskiwanie dobrych i powtarzalnych  efektów w różnych rodzajach piersi.

  Technikę Dual Plane 1 stosuje się w przypadku piersi płaskich, nie opadających. Implant piersiowy jest wówczas pokryty mięśniem piersiowym większym w 80-90%.

  Technika Dual Plane 2 jest wskazana w przypadku piersi umiarkowanie opadających. Implant piersiowy znajduje się w 60-70% pod mięśniem piersiowym większym.

  Natomiast przy jeszcze większym opadaniu piersi stosuje się technikę Dual Plane 3 polegająca na przemieszczeniu mięśnia piersiowego ku górze, przykryciu przez niego jedynie górnego bieguna implantu w zakresie 40-50% i umożliwieniu wypełnienia dolnego bieguna piersi przez implant przykryty jedynie gruczołem piersiowym.

  Technika Dual Plane pozwala na uzyskiwanie dobrych i powtarzalnych efektów w różnych rodzajach piersi.

  Całkowicie nowym rozwiązaniem jest technika Multi Plane, opisana przez dr Constatntina Stana, która polega na umieszczeniu implantów pod mięśniem piersiowym większym przy jednoczesnej plastyce gruczołu piersiowego pozwalającej na odpowiednim ukształtowaniu i dystrybucji gruczołu. Podobnie jak w poprzedniej technice istnieją trzy warianty techniki Multi Plane 1, 2 i 3. Ponadto technika Multi Plane pozwala na korygowanie umiarkowanych asymetrii piersi poprzez zastosowanie szwów wewnętrznych. Jest doskonałą techniką w operacjach trudnych, często asymetrycznych piersi, w korekcjach piersi tubularnych oraz w operacjach naprawczych po poprzednich, nieudanych operacjach plastycznych. W przeciwieństwie do techniki Dual Plane, technika Multi Plane zapewnia większe pokrycie implantów poprzez mięsień piersiowy większy, co zmniejsza ryzyko wystąpienia torebki włóknistej.

  Piersi opadające zakwalifikowane do korekcji przy pomocy implantów anatomicznych wszczepionych techniką Multi Plane.

  Piersi tubularne zakwalifikowane do korekcji przy pomocy implantów anatomicznych wszczepionych technika Multi Plane.

  Istnieją opinie, że umieszczenie implantów pod mięśniem piersiowym większym powoduje większe dolegliwości bólowe w okresie pooperacyjnym. Stosowana w naszej klinice technika operacyjne znacznie te dolegliwości redukuje.

  Przed operacją wykonywane są zdjęcia w celach dokumentacyjnych. Chirurg zaznaczy na ciele lokalizację cięć chirurgicznych oraz wszystkie  parametry niezbędne do prawidłowego umieszczenia implantów.

  Operacja powiększenia piersi trwa najczęściej około jedną godzinę.

  Cięcia są zszywane szwem kosmetycznym, a okolica pod piersiami zabezpieczona dodatkowo opatrunkiem plastrowym.
  W naszej klinice najczęściej nie pozostawiamy drenów w okolicy operowanej. Jedynie w uzasadnionych przypadkach stosowane są dreny.

  Po operacji

  W pierwszych dniach po operacji możesz czuć się osłabiona i obolała. Większość dolegliwości można złagodzić przy pomocy leków doustnych, które są przepisywane przez chirurga.

  W ciągu pierwszych tygodni brodawki piersiowe mogą być bardziej wrażliwe.

  W okolicy mostka oraz klatki piersiowej mogą pojawić się niewielkie siniaki. Ustępują one najczęściej w ciągu dwóch tygodni.

  Nie ma konieczności usuwania szwów w okolicy rany ponieważ ulegają one samoistnemu wchłonięciu w czasie 3-4 tygodni po operacji.  Umiarkowany obrzęk piersi utrzymuje się do dwóch miesięcy.

  Powrót do normy

  Okres powrotu do pełnej sprawności wynosi od kilku do kilkunastu dni. W zależności od rodzaju pracy możesz do niej powrócić po jednym do dwóch tygodni. Nasz chirurg poinformuje Cię kiedy będziesz mogła rozpocząć ćwiczenia fizyczne. Z początku Twoje piersi mogą być twardsze i bardziej wrażliwe przy dotyku. W ciągu kilku tygodni stają się miękkie i naturalne.

  Blizna pooperacyjna będzie początkowo twardsza i różowa. W ciągu kilku miesięcy blizna mięknie i staje się blada. Mimo, że zawsze po operacji pozostaje blizna, jednak jej rozmiar i lokalizacja powodują, że jest najczęściej niezauważalna.

  Wszystkim pacjentkom po operacji powiększenia piesi zalecamy raz w roku kontrolę u naszego chirurga oraz badanie usg piersi. W uzasadnionych przypadkach wskazane jest wykonywanie mammografii u doświadczonego radiologa.

  Twój nowy wygląd

  Dla większości kobiet wynik operacji powiększenia piersi stanowi powód do sporej satysfakcji.

  Wiele z nich podkreśla nie tylko znaczną poprawę samopoczucia i relacji z innymi osobami, ale także ogromną radość z możliwości zakupu nowych ubiorów.

  Poprawa wyglądu piersi ma ogromny wpływ na życie osobiste operowanych kobiet.

  Twoja decyzja dotycząca zabiegu powiększenia piersi ma charakter osobisty i powinna wypływać z własnych potrzeb. Najważniejsze jest Twoje samopoczucie.

  Jeśli operacja spełni Twoje oczekiwania wówczas można mówić o pełnym sukcesie.

  

Jednak nie takich wiadomości potrzebuje kobieta decydująca się na zabieg powiększania piersi. Zwracając się do chirurga zajmującego się tą dziedziną chirurgii estetycznej, może oczekiwać wyczerpujących informacji na ten temat. Dobrze jest jednak, gdy już wcześniej posiada pewne poglądy w zakresie protez piersiowych. Konsultacja lekarska ma wówczas większą wartość i pozwala na dokonanie optymalnego wyboru.

Jakie rodzaje protez są obecnie stosowane na świecie i w Polsce? Najdłuższe zastosowanie mają protezy silikonowe (od 1962 – Cronin i Gerow), znacznie później weszły na rynek protezy solne (szczególnie popularne w Stanach Zjednoczonych po roku 1992). W poszukiwaniu czegoś doskonalszego Anglicy wprowadzili przed kilku laty protezy wypełnione olejem sojowym. Po nich Niemcy zaproponowali protezy hydrożelowe.

Początkowo protezy miały gładką powierzchnię, następnie zaczęto stosować protezy o chropowatej (teksturowanej) powłoce, a także protezy pokryte cienką powłoką poliuretanu.

Czy zatem po 50 latach stosowania protez piersiowych doczekaliśmy się jednego idealnego rodzaju protez?

Niestety nie. Przyjrzyjmy się zatem krótko poszczególnym rodzajom protez, oceńmy ich zalety i wady.

Na wstępie trzeba zaznaczyć, że powłoka protez piersiowych wykonana jest najczęściej z silikonu stałego. Rozróżnia się je na podstawie tego, czym są wypełnione. Stąd więc potocznie używa się określeń: protezy silikonowe, solne, sojowe czy hydrożelowe.

Protezy silikonowe stosowane są od 50 lat. Początkowo były to protezy pierwszej generacji (1962-1970). Cechowały się grubą powłoką i gęstą konsystencją żelu silikonowego. Miały więc dobrą szczelność, natomiast były twardsze niż naturalna pierś. W latach 1970-1980 stosowano protezy drugiej generacji – o cienkiej powłoce. Miały więc lepszą konsystencję, jednak ich szczelność pozostawiała sporo do życzenia. To właśnie z tymi protezami związane były największe kłopoty i to one w dużej mierze spowodowały liczne „afery”, które w ostateczności doprowadziły do wprowadzenia w Stanach Zjednoczonych w 1992 roku moratorium na ich stosowanie trwającego do roku 2006. Od 1980 roku zaczęto wprowadzać protezy trzeciej i czwartej generacji. Cechują się one wielowarstwową powłoką o bardzo dobrej szczelności, a jednocześnie są na tyle cienkie, że posiadają naturalną konsystencję. Ponadto zmieniła się struktura żelu wypełniającego protezę, co pozwoliło na nadanie im anatomicznego kształtu. Właśnie te protezy stosuje się dziś powszechnie. Ich wadą jest niestety nieprzejrzystość dla promieni rentgenowskich, co może utrudnić wykonanie mammografii przez niedoświadczonych lekarzy. Ponadto silikon nie wchłania się w organizmie ludzkim i jeśli nastąpi jego wyciek z protezy, wówczas gromadzi się w piersi i wymaga operacyjnego usunięcia. Pamiętać jednak należy, że jest on substancją obojętną dla organizmu. To nie trucizna, która mogłaby spowodować zatrucie. Nadto jeśli jakakolwiek proteza ulegnie pęknięciu, to należy ją zawsze wymienić, niezależnie od tego, czym jest wypełniona.

Protezy solne są przejrzyste dla promieni rentgenowskich. Sól fizjologiczna, która je wypełnia, jest roztworem obojętnym dla organizmu i całkowicie wchłanialnym w przypadku jakiegokolwiek wycieku. Wszczepiać je można poprzez mniejsze cięcia, a także stosując techniki endoskopowe. Wadą tych protez jest mniej naturalna konsystencja, wyczuwalna szczególnie w przypadku piersi małych, posiadających niewielką komponentę gruczołową. Również szczelność tych protez jest gorsza od poprzednio opisywanych.

Wiele obiecywano sobie po protezach wypełnionych olejem sojowym. Konsystencja tych protez do złudzenia przypominała konsystencję piersi. Protezy były przepuszczalne dla promieni rentgenowskich. Niestety po kilku latach ich stosowania okazało się, że olej sojowy ulega rozpadowi na wolne kwasy tłuszczowe, powodujące nieprzyjemny zapach roztaczający się dookoła pacjentki. Z tego powodu zaniechano stosowania tych protez.

Podobny los spotkał protezy hydrożelowe. Ich zaletą miały być: doskonała przejrzystość dla promieni rentgenowskich oraz wchłanialność hydrożelu w organizmie w przypadku niewielkiego wycieku z protezy. Niestety dość szybko okazało się, że nie jest to prawdą i już od wielu lat nie stosuje się tego typu protez.

W latach 90-tych XX wieku wprowadzono protezy piątej generacji o jeszcze bardziej zwartej konsystencji żelu silikonowego, a także o zróżnicowaniu umiejscowienia żelu w różnych warstwach protezy. Tego typu modyfikacja nie tylko zmniejsza ryzyko wycieku silikonu, ale wielokrotnie ułatwia rekonstrukcję piersi w sytuacjach ich całkowitego niedorozwoju lub po zabiegach usunięcia piersi z powodu raka.

Od kilku lat wzrasta zainteresowanie implantami silikonowymi pokrytymi powłoką poliuretanową. Choć stosowane już w latach 90-tych XX wieku dopiero teraz przeżywają swój renesans. A to za sprawą zdecydowanego zmniejszenia ryzyka rozwoju torebki włóknistej, oraz prawie całkowitego zniwelowanie prawdopodobieństwa rotacji implantu. Ponadto pacjentki wielokrotnie podkreślają, że konsystencja piersi korygowanych z użyciem tych implantów jest bardziej naturalna.

Cóż więc pozostaje kobietom, które dziś decydują się na zabieg powiększenia piersi? Czy mogą oczekiwać czegoś, co jest bezpieczne i niezawodne w 100%? Niestety nie. Po 50 latach nie doczekaliśmy się absolutnie bezpiecznych protez. Jednak te 50 lat spowodowało, że dziś ryzyko związane z wszczepianiem protez piersiowych jest minimalne. Nadal aktualne pozostaje zagrożenie rozwoju torebki łącznotkankowej dookoła protez. Jednak dzięki staraniom producentów oraz znacznie zaawansowanej technice chirurgicznej zagrożenie to wynosi dziś jedynie 2-4%. Również badania prowadzone na całym świecie udowodniły, że protezy piersiowe nie tylko nie zwiększają ryzyka rozwoju raka piersi, ale wielokrotnie to ryzyko zmniejszają.

Nie ma dziś jednej idealnej protezy, którą można by stosować u każdej kobiety w każdym wieku.

Obecnie zaleca się indywidualne podejście do korekcji piersi, a tym samym także bardzo indywidualny dobór implantów w oparciu o obiektywne parametry anatomiczne. Co najważniejsze – to Pacjentka podejmuje ostateczną decyzję w sprawie wyboru implantów. Naszym zadaniem jest sprawić by ta decyzja była świadoma. Temu służy nasz autorski, indywidualny system doboru implantów piersiowych w oparciu o najnowsze sposoby wizualizacji stanu wyjściowego i oczekiwanego po korekcji piersi.

Trafnie podjęta decyzja pozwala na osiągnięcie efektu, który jest źródłem radości i satysfakcji na wiele lat. Warto o tym pamiętać, gdy poważnie myśli się o powiększeniu piersi za pomocą protez.

Dr n.med. Jerzy Kolasiński

Lokalizacja protez zależy m.in. od tego, jaki jest kształt i wielkość piersi przed operacją. Umieszczenie protez pod mięśniem jest korzystniejsze dla kształtu piersi i bezpieczniejsze. Rzadziej dochodzi w tym przypadku do powikłań zapalnych i rozwoju torebki dookoła protezy. Jednak jeśli piersi są umiarkowanie opadające, wówczas protezy można umieścić jedynie pod gruczołem.

W przypadku lokalizacji protez pod mięśniem piersiowym należy liczyć się z większymi dolegliwościami bólowymi w pierwszych dniach po operacji.

Istnieje szereg cięć skórnych, poprzez które wprowadza się protezy piersiowe. Jednak najczęściej stosowane są cięcia w okolicy fałdu podpiersiowego, w okolicy pachy lub otoczki brodawki piersiowej. Cięcia mają najczęściej długość 3-4 cm, a pozostające blizny są nieznacznie widoczne. Lokalizacja cięć zależy od indywidualnych preferencji chirurga oraz sugestii pacjentki.

Zadaniem chirurga jest ocenić zarówno kształt i wielkość piersi, jak i ogólny stan zdrowia pacjentki, a także stan jej psychiki. Nie bez znaczenia są tu motywy tego rodzaju decyzji. W pełni uzasadnione jest powiększanie piersi u młodych kobiet z niedorozwojem tego gruczołu. Z ostateczną decyzją powinno się jednak poczekać do zakończenia okresu dojrzewania. Nie należy wykonywać zabiegu u kobiet poniżej osiemnastego roku życia.

Częstym wskazaniem do powiększania piersi jest ich lekkie opadanie oraz zmniejszenie po porodzie i karmieniu piersią. Jeśli kobieta planuje ponowne zajście w ciążę, lepiej odłożyć zabieg. Każda kolejna ciąża może bowiem wpłynąć niekorzystnie na kształt piersi i spowodować konieczność ponownej wymiany protezy.

Na tak „opuszczonym” polu z łatwością znajdują sobie miejsce prostackie, często kpiarskie stwierdzenia, które nie tylko w złym świetle stawiają kobiety poddające się tego rodzaju zabiegom, ale nadto trywializują sam problem, pomijając jego istotę. Tymczasem zjawisko braku akceptacji swojego wyglądu nie jest już dziś czymś egzotycznym czy ekstrawaganckim. Rzeczowa analiza tego zagadnienia pokazuje, że tego rodzaju zachowania są w dzisiejszym społeczeństwie czymś całkiem normalnym i odzwierciedlają poziom jego intelektualnego i społecznego rozwoju.

Doskonałą ilustracją takiego poglądu jest analiza problematyki związanej z zabiegami powiększania piersi. Podjęła się jej m.in. amerykańska fundacja The Aesthetic Surgery Education and Research Foundation. Praca na ten temat została opublikowana w kwietniowym numerze „American Surgery Journal”. Autorzy zastosowali dość oryginalną i nowoczesną metodę badań. Na stronach witryny internetowej www.implantinfo.com opublikowali ankietę składającą się z 177 pytań, adresowaną zarówno do kobiet, które przeszły zabieg powiększenia piersi z użyciem implantów, jak i tych, które zamierzają poddać się takiej operacji. Uzyskano odpowiedzi od 4011 kobiet (2273 po zabiegu i 1 738 zdecydowanych na jego wykonanie), co dało ogromny materiał pozwalający na wyciągnięcie miarodajnych wniosków.

Średnia wieku pacjentek poddających się operacji powiększania piersi wy niosła 33,5 lat (od 15 do 65 lat). Są to najczęściej kobiety zamieszkujące duże i średnie miasta. Zdecydowana więk­szość to kobiety zamężne (64%) lub żyjące w związku nieformalnym (1 0%). Zdecydowanie rzadziej na operację decydują się kobiety samotne (15%), a już wyjątkowo wdowy (0,4%). Kobiety poddające się operacjom powiększania piersi mają najczęściej jedno lub dwójkę dzieci. Zdecydowana większość z nich posiada wyższe wykształcenie (66%). Aż 79% to osoby niepalące. 77% tych kobiet nie pije alkoholu lub spożywa go okazjonalnie.

Pacjentka lat 32 przed zabiegiem powiększania piersi; Stan po zabiegu

Najważniejszym czynnikiem skłaniającym do poddania się operacji była chęć poprawy wyglądu bez ubrania. Jednak decyzja o poddaniu się operacji nie za padała pochopnie. Ponad połowa badanych kobiet podkreślała, że proces decyzyjny trwał blisko 3 lata. Był on poprzedzony wnikliwą analizą wszelkich „za” i „przeciw”. Ponad 92% ankietowanych pamięta, że chirurg bardzo dokładnie informował je o wszystkich zagadnieniach związanych z zabiegiem, 75% podaje, że otrzymała informacje na te mat możliwych powikłań, takich jak: pęknięcie protez, zmiana czucia brodawek, infekcja, stwardnienie piersi, ból, krwawienie, prawdopodobieństwo kolejnych operacji i utrudnienie w wykony waniu mammografii. Do leczenia zgłaszały się najczęściej kobiety z rozmiarem biustu „A” (46%) i „B” (35%), co jest obiektywnym parametrem uzasadniają cym decyzję o operacji.

Równie ciekawa jest ta część ankiety, która mówi o tym, jak operacja wpłynęła na życie pacjentek. Zdecydowana większość badanych (88%) jest zadowolona z uzyskanego efektu i aż 93% jest zdecydowanych zachęcać swoje znajome do podjęcia podobnej decyzji. Zdaniem ogromnej większości uzyskany efekt znacznie poprawił ich wygląd (92%) i samopoczucie (82%). Co ciekawe, większe piersi to przede wszystkim większa radość z kupowania nowych ubiorów (83%), co jest wymieniane znacznie częściej niż poprawa życia seksualnego (53%) i rodzinnego (31%). Tylko 14% kobiet upatrywało w obfitszym biuście lepszych perspektyw zawodowych.

Spokojna analiza wyników cytowanej publikacji pozwala inaczej spojrzeć na zagadnienie chirurgicznej korekcji piersi. Uważne wsłuchanie się w głos 4011 uczestniczek ankiety zmusza do refleksji nad odczuciami współczesnej kobiety, dla której wygląd stanowi istotny czynnik sukcesu w życiu osobistym i społecznym.

dr n. med. Jerzy Kolasiński

Opracowano na podstawie artykułu: V. Leroy Young i in., Initial Results from an Onli ne Breast Augmentation Survey, „Aesthetic Surgery Journal”, March/April 2004.