Niepożądany proces łysienia zachodzi na skutek osłabionego wzrostu włosów, zwiększonego wypadania włosów, uszkodzenia włosów lub przemiany włosów terminalnych we włosy mieszkowe (zminiaturyzowane).

Przyczyny wypadania włosów:

• wypadanie włosów wywołane czynnikami fizycznymi
• wywołane lekami
• wywołane chorobami zakaźnymi
• wywołane chorobami układowymi
• wywołane chorobami włosów lub skóry owłosionej
• uwarunkowane genetycznie

Łysienie androgenowe

Łysienie androgenowe jest najczęstszym typem łysienia występującym u osób dorosłych. Proces może rozpocząć się między okresem wczesnej nastoletności a późnym wiekiem średnim. Rozpoznanie łysienia androgenowego jest często rozpoznaniem klinicznym. Pacjenci rzadko obserwują wypadanie włosów, ale zauważają obniżenie ich gęstości.

Czytaj dalej: Łysienie androgenowe

Łysienie androgenowe mężczyzn

Łysienie androgenowe mężczyzn jest często poprzedzone łojotokiem lub łupieżem tłustym. U około połowy mężczyzn w okolicach 50. roku życia można stwierdzić cechy trwałego, postępującego łysienia zwanego inaczej łysieniem typu męskiego. Utrata włosów rozpoczyna się od kątów czołowych oraz szczytu głowy.

Czytaj dalej: Łysienie androgenowe mężczyzn

Łysienie androgenowe kobiet

Łysienie androgenowe kobiet, zwane również łysieniem kobiet typu męskiego lub przewlekłym rozlanym łysieniem, jest wywołane czynnikami genetycznymi i zwiększoną wrażliwością mieszka włosowego na androgeny. U pacjentek z tym typem łysienia poziomy hormonów płciowych mogą być prawidłowe.

Czytaj dalej: Łysienie androgenowe kobiet

Inne, rzadziej występujące rodzaje łysienia:

Łysienie anagenowe (anagen effluvium)

Do łysienia tego typu dochodzi w momencie, gdy faza wzrostu włosa (prawidłowo trwająca kilka lat) zostanie nagle przerwana przez określony czynnik o dużym nasileniu.

Czytaj dalej: Łysienie anagenowe

Łysienie plackowate (alopecia areata)

Łysienie plackowate (alopecia areata) to autoimmunologiczne, niebliznowaciejące łysienie w obrębie głowy lub całego ciała. Do utraty włosów najczęściej dochodzi nagle. Typowe ogniska łysienia są okrągłe lub owalne i dobrze odgraniczone od prawidłowych włosów.

Czytaj dalej: Łysienie plackowate

Łysienie telogenowe (telogen effluvium)

Faza spoczynku trwa kilka miesięcy i jest zakończona powstaniem nowego włosa anagenowego. Normalnie człowiek traci około 50 włosów telogenowych dziennie.

Czytaj dalej: Łysienie telogenowe

Wrodzone i nabyte wady strukturalne włosów

Wypadanie włosów i następowe łysienie w okresie dzieciństwa może być związane z nieprawidłowościami strukturalnymi łodygi włosa. Zmiany tego typu są diagnozowane w oparciu o badanie mikroskopowe. Istnieje wiele chorób charakteryzujących się nieprawidłową strukturą włosa.

Czytaj dalej: Wrodzone i nabyte wady strukturalne włosów

Łysienie bliznowaciejące (alopecia cicatricans)

Do powstania ognisk łysienia bliznowaciejącego może dojść w wyniku urazu oraz różnych chorób owłosionej skóry głowy. W wyniku trwałego uszkodzenia mieszków włosowych powstają ogniska bez widocznych ujść mieszków, pozbawione gruczołów łojowych.

Czytaj dalej: Łysienie bliznowaciejące

• rozszczep węzłowaty włosa (trichorrhexis nodosa)
• włosy bambusowate (trichorrhexis invaginata)
• włosy węzełkowate (trichonodosis)
• włosy skręcone (pili torti)
• włosy obrączkowate (pili annulati)
• włosy paciorkowate (monilethrix)
• włosy paciorkowate rzekome (pseudomonilethrix)
• inne

Łysienie anagenowe u dzieci może być wynikiem zespołu łatwo wypadających włosów anagenowych, który dotyczy głównie dziewczynek w wieku 2-5 lat. W tej chorobie dochodzi do znacznego wypadania włosów, szczególnie podczas czesania. Choroba może trwać wiele lat, ale z czasem mija samoistnie. Należy unikać pociągania za włosy. Do tej pory nie opracowano żadnej metody leczenia tego zespołu chorobowego.